O znaczeniu języka angielskiego we współczesnym świecie można rozprawiać godzinami – język ten praktycznie w codziennie ulega zmianom, a zawrotne tempo przemian w dużej mierze wynika z liczby użytkowników, którą szacuje się na niemal 1,5 miliarda ludzi! Mało kto jednak wie, jakie język angielski ma korzenie. Jaka jest historia języka angielskiego? Warto dowiedzieć się na temat przeszłości języka przyszłości!

Język angielski – język, który stale podlega zmianom

Spanglish, polsglish czy franglais – to tylko niektóre z pidżynowych odmian języka angielskiego, przez które niejeden purystyczny tłumacz angielski może złapać się za głowę. Chociaż angielszczyzna jest językiem, który posiada największą liczbę nauczycieli (a więc osób, które opanowały do perfekcji zasady gramatyki), to jednak jest to również jeden z najluźniej traktowanych języków świata. Używany na każdym zakątku globu, na wszystkich 7 kontynentach, w niemal każdej sytuacji życia codziennego, podlega praktycznie dowolnym modyfikacjom. Jeżeli tempo zmian utrzyma się, w niedalekiej przyszłości tłumaczenia angielski staną się całkowicie zbędne, bowiem każdy region mówić będzie zupełnie inną odmianą języka angielskiego. I choć wiele mówi się o przyszłości, to jednak mało kto wie, jakie są korzenie języka angielskiego – a ten również przeszedł długą drogę!

Język angielski – jakie były wcześniejsze odmiany języka angielskiego?

Tak samo, jak język polski, język angielski również musiał przejść drogę od zdań „daj, ać ja pobruszę”, przez „niech ryczy z bólu ranny łoś” aż do współczesnej gramatyki. Dlatego też nie można mówić o historii języka angielskiego bez historii trzech poprzedników tego języka:

• języka staroangielskiego,
• języka średnioanagielskiego,
• języka wczesnego nowoangielskiego.
• Język staroangielski

Za język bazowy dla języka angielskiego uznać należy język staroangielski, który pojawił się na Wyspach Brytyjskich wraz z najazdem plemion anglosaskich ok. 400 r. n.e. To właśnie wtedy pojawił się język, którego nie zrozumiałby żaden współczesny Brytyjczyk ani tłumacz angielski. Zapisywany najpierw pismem runicznym Fuþork, później zaś alfabetem łacińskim, zbliżony był leksykalnie i gramatycznie do takich języków jak starofryzyjski czy starosaksoński, a jego późniejszy kształt był wypadkową starcia takich języków jak łacina, język celtycki czy staronordyjski. Obecnie język staroangielski jest językiem wymarłym, choć wielu fanów tej mowy próbuje go reanimować, czego efektem są pojedyncze artykuły na Wikipedii publikowane w języku Ænglisc. Uwaga: bez tłumaczenia angielski się nie obędzie!

Język średnioangielski

Język średnioangielski, zwany również Middle English, to język, który datuje się na okres między inwazją normańską (1066 r.) a 1440 r. Język ten zapisywany był zmodyfikowanym alfabetem łacińskim: nie istniało rozróżnienie między „i” oraz „j”, a także między „v” i „w”. W użyciu były również cztery dodatkowe znaki:

• æ,
• ð
• þ,
• ƿ.

Okres języka średnioangielskiego to moment, w którym doszło do znacznych uproszczeń gramatyki (głównie za sprawą języków nordyckich). Doszło m.in. do redukcji fleksji – a później całkowitego zaniku odmiany rzeczowników, przymiotników oraz czasowników przez przypadki, a także do wzbogacenia słownictwa o wyrazy pochodzące od Normanów.

Język wczesny nowoangielski

Warto na chwilę zatrzymać się przy wczesnym nowoangielskim, czyli języku, od którego początek wzięła standaryzacja języka angielskiego. Mowa ta święciła triumfy w latach 1440 – 1650, a za największe dzieła tego okresu uznaje się Biblię Króla Jakuba oraz dorobek Williama Szekspira. Każdy tłumacz angielski wie, że sztuki najwybitniejszego dramaturga w historii w krajach anglosaskich wystawia się w oryginale – trudno zrozumiałym ze współczesnego punktu widzenia, jednak kluczowym dla rozwoju języka angielskiego. W okresie wczesnego nowoangielskiego zanikła m.in. konieczność zmiany formy czasownika w trybie łączącym (charakterystyczna dla współczesnych hiszpańskiego i francuskiego). I to właśnie ten najmniej wymagający tłumaczenia angielski uznać należy za kamień milowy – przyczynił się do wzrostu znaczenia angielszczyzny, a także, za sprawą Szekspira, poszerzył słownictwo o kilka tysięcy nowych wyrazów. I cóż, że trudno cokolwiek zrozumieć – do tego języka po prostu warto wracać!

Zastanawiasz się, jaką historię ma język angielski? I dlaczego współczesny tłumacz angielski jest potrzebny przy zrozumieniu sztuk Szekspira? Poznaj korzenie angielszczyzny!

Heronim Woźniak

Nazywam się Heronim Woźniak i pochodzę w Krakowa, gdzie mieszkam i pracuję. Czytanie książek i pisarstwo fascynowało mnie od dziecka. Dzięki temu zdobyłem doświadczenie i praktykę w pisaniu. Od ponad 5 lat pracuję jako copywriter i sprawia mi to niesamowitą przyjemność. Interesuję się filmem i dobrą książką, którym poświęcam każdą wolną chwilę. W przypadku pytań chętnie pomogę i odpowiem na wszystkie pytania związane z moją pracą. Poza pracą i filmem, uwielbiam również długie spacery z moim psem.